Gianfranco Meggiato

Gianfranco Meggiato werd op 26 augustus 1963 geboren in Venetië, waar hij het Nationaal Kunstinstituut bezocht en beeldhouwkunst studeerde in steen, brons, hout en keramiek.

Meggiato kijkt in zijn werk naar de grote meesters: Brancusi voor zijn onderzoek naar het essentiële, Moore voor de intern-externe relatie van zijn moederschap en Calder voor de openheid naar de ruimte in zijn werken. De ruimte doet zijn intrede in Meggiato’s werken en de leegte wordt even belangrijk als de volte.

De kunstenaar modelleert zijn sculpturen naar het biomorfe weefsel en het labyrint, die symbool staan voor het kronkelige pad van de mens in zijn zoektocht om zichzelf te vinden en zijn eigen kostbare innerlijke sfeer te onthullen. Meggiato vindt dus het begrip “introsculptuur” uit, waarbij de blik van de toeschouwer naar het inwendige van het werk wordt getrokken, zonder zich te beperken tot de uiterlijke oppervlakken alleen. “Formeel gezien begrenzen ruimte en licht het werk niet, waardoor het als een rotonde voorbijglijdt, maar dringen naar binnen, omhullen het rasterwerk en de verstrengelingen en verlichten de centrale bol als het ideale punt van aankomst.