Giacinto Bosco

Giacinto Bosco, van Siciliaanse afkomst, begon op zeer jonge leeftijd te werken met lokale ambachtslieden en ging in de leer als artistiek oprichter nadat hij op 15-jarige leeftijd naar Milaan verhuisde. De gieterij waar hij werkte was ook een ontmoetingsplaats voor beeldhouwers en kunstenaars, die als jonge man een bron van inspiratie en stimulans waren.

Zijn “Aforismen van de Maan” weerspiegelen zijn overgang naar een meer poëtische dimensie waarin zijn droomachtige verbeelding wordt getransformeerd en gevormd tot sculpturen. Bosco’s onconventionele expressiemiddelen zijn een eenvoudige manier om hedendaagse experimenten met ongebruikelijke materialen aan te pakken, het levendige en mooie in de kunst te ontheiligen en de ondergang ervan onomkeerbaar te verklaren. Zijn sculpturale gevoeligheid creëert een lyrische synthese en een poëtisch ontwaken van gevoeligheden waarvan de betekenis verloren leek te zijn.

Bosco’s werken volgen de expressieve tradities van de late 20e eeuw, terwijl ze de tijdloze thema’s van een liefdesverhaal bevatten. Zijn stukken zijn in volledig reliëf weergegeven met behulp van bronzen beeldhouwtechnieken en moedigen de kijker aan om na te denken over zijn unieke vermogen om historisch vakmanschap te combineren met zeer originele uitvoeringstechnieken. Zijn sculpturale verhalen benadrukken een kunstvorm die tot het onderbewustzijn spreekt en cultureel onderzoek en subjectieve introspectie aanmoedigt. Hun magische composities brengen materie tot leven en communiceren zowel een openhartige lichtheid als een obscure toespeling. Zijn personages zijn zowel nostalgisch als eenvoudig, inspirerend en geïnspireerd door oude fundamentele gevoelens.